Басынан бастап асбест талшықтарының көптеген түрлері бар екенін атап өткен жөн. Адам денсаулығына үлкен қауіп төндіретіндер амфиболдар тұқымдасына жатады, оның ішінде амозит (қоңыр асбест), антофиллит, крокидолит (көк асбест), тремолит және актинилит. Асбесттің бұл формаларында қысқа талшықтар мен қатты инелер болады, ал хризотилді талшықтар жібектей болады. Амфибол асбесті адам денсаулығына үлкен қауіп төндіреді. Қышқылға төзімді амфибол асбесті іс жүзінде өкпеден шығарылмайды және нәтижесінде денеге зиянды әсер етеді. Қазіргі уақытта амфибол асбестін өндіруге және пайдалануға бүкіл әлемде тыйым салынған.
Асбесттің бұл түрі Батыста кеңінен қолданылды, сонымен қатар оқшаулау мақсатында ғимараттардың металл конструкцияларына асбестті бүрку технологиясы қолданылды, сондықтан бұл елдерде асбестке қарсы қозғалыс пайда болуы кездейсоқ емес. ТМД елдерінде, керісінше, асбесттің бұл түрі мен технологиясы қолданылмады.
Хризотил-асбест, керісінше, тіндік сұйықтықтардың әлсіз қышқылдарының әсерінен тез ыдырайды және осылайша денеден тез шығарылады. Швейцария, Германия және АҚШ-тағы үш жетекші токсикологиялық зертханалар жүргізген соңғы зерттеулерге сәйкес, хризотил ұқсас минералдар мен жасанды алмастырғыштардың (целлюлоза, арамид талшығы және керамикалық талшық) ішіндегі ең қауіпсіз талшық екендігі дәлелденді, өйткені ол барлық талшықтардан тез шығарылады. Мысалы, хризотил талшықтарының жартылай ыдырау кезеңі – 15 күн, амфибол — 466 күн, целлюлоза — 1000 күн.
Хризотил, ХЕҰ анықтаған 1 талшықтан/см-ден төмен әсер ету деңгейінде адам денсаулығына айтарлықтай қауіп төндірмейді. Деректер көптеген эпидемиологиялық зерттеулерден алынған, олардың кейбіреулері 20 жылдан астам уақытты қамтиды. Бұл асбесттің ең қауіпсіз түрі, кейбір мүдделі тараптар асбесттің барлық түрлерін бір ұғым ретінде түсіндіру арқылы жасауға тырысады.
Осылайша, қазіргі уақытта әлемдік нарықта қолданылатын асбесттің жалғыз түрі-хризотил. Бұл минерал жақсы зерттелген, оған ДДҰ және ХЕҰ сияқты ықпалды ұйымдар өз қорытындыларын жасады. Өткеннің сабақтарын ескере отырып, өндірушілер адамдардың, ең алдымен өндірісте жұмыс істейтін жұмысшылардың денсаулығына теріс әсер ету қаупін азайтуға бағытталған хризотилді бақыланатын жауапты пайдалану саясатын қолданады.
